حدیث مفرد مطلقحدیث مفرد مطلق، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و به حدیثی گفته می‌شود که فقط یک راوی از بین جمیع راویان آن را نقل کند. ۱ - توضیح اصطلاححدیث مفرد که از اقسام خبر واحد می‌باشد دارای دو قسم است که یکی از آن دو حدیث مفرد مطلق است. حدیث مفرد مطلق حدیثی است که فقط یک راوی از بین جمیع راویان آن را نقل کرده باشد. اگر چه طرق متعدد به آن راوی منتهی شود و مورد قبول اصحاب باشد. از آن به انفراد در اصل سند نیز تعبیر کرده‌اند. ۲ - معیار قبول یا ردحدیث مفرد مطلق یا قبول است و یا مردود. در صورتی که حدیث مفرد مطلق مخالف با حدیث راوی احفظ نباشد و راوی آن حافظ، ضابط و متقن باشد یا نزدیک به این درجه باشد مقبول است. و در صورتی که حدیث مفرد مخالف با روایت راوی احفظ باشد یا در راوی اتقان و حفظ جابر تفرد نباشد مردود خواهد بود. ۳ - تعبیرات مترادفمترادفات این اصطلاح عبارتند از: مفرد مطلق، فرد مطلق، حدیث فرد مطلق، خبر مفرد مطلق، روایت فرد مطلق، خبر مفرد مطلق، روایت مفرد مطلق. [۳]
عبدالوهاب، عبدالحمید، المعتصرمن مصطلحات اهل الاثر، ص۲۶.
[۵]
درایة الحدیث، ص۶۰.
[۶]
مدیرشانه‌چی، کاظم، علم الدرایه، ص۱۳۴.
[۷]
نادرعلی، عادل، علوم حدیث و اصطلاحات آن، ص۱۷۰.
[۸]
فصلنامه علمی تخصصی علوم حدیث، ج۱۰، ص۶۳.
۴ - پانویس
۵ - منبعپایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «حدیث مفرد مطلق»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۸/۴. رده‌های این صفحه : اصطلاحات حدیثی
|